دارای تحقیقات انجام شده داخلی و خارجی.
گارانتی بازگشت وجه دارد.
فرمت : doc

تعداد صفحات : 20

بخشی از متن :

ضرورت و چگونگی ایجاد نظام تضمین کیفیت در آموزش و پرورش

تلاش آموزش و پرورش کشورمان در طی دو دهه گذشته ، بیشتر ، معطوف به افزایش نرخ ثبت نام دانش آموزان لازم التعلیم و ابعاد کمی آموزش بوده و در نتیجه این تلاش ها ، آمار ورودی این دانش آموزان به بیش از 97 ارتقا یافته است ( یونسکو ، 2003 ). از طرف دیگر ، رشد کمی دانش آموزان با افزایش بودجه و امکانات همراه نبوده و لاجرم ، کاهش کیفیت و افزایش افت تحصیلی را به دنبال داشته است. چنانکه از 97 دانش آموز ثبت نام شده در پایه اول دوره ابتدایی ، تنها 76/0 آن ها در پایه پنجم همین دوره فارغ التحصیل شده اند( همان ). به علاوه ، تحقیقات انجام شده در خلال دو دهه گذشته در کشورمان در پایه های مختلف از مشکلات متعددی رنج می برد ، که نشان از کیفیت پایین آموزش در این سطوح دارد ( دادستان ، 1376؛ مجیدی ، 1364؛ موسی پور ، 1370؛ رئیس دانا ، 1371؛ منفرد ، 1369؛ اغرازی ، 1371؛ مبشر ، 1376؛ جوادی ، 1381 ).

از طرف دیگر ، تغییرات ایجاد شده در ساختار جوامع و در نیازهای آن ها –که به تبع پدیده جهانی شدن پیش آمده است–لزوم تغییر در وظایف کارکردها و نیز اهداف و رسالت های آموزش و پرورش را ایجاب می کند. این تغییرات اگر چه دارای ابعاد اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی ، علمی و فرهنگی است ، نقش فن آوری های اطلاعاتی و ارتباطی در این تغییرات بسیار چشمگیر است. فن آوری های ذکر شده موجب شده است که مساله زمان و مکان در آموزش برای اولین بار مورد سوال قرار گیرد و ایجاد مراکز آموزشی مجازی نیز این امکان را فراهم کرده است تا شرایط برای آموزش مداوم کلیه شهروندان در سراسر زندگی فراهم گردد. ورود تعدادی زیادی دانش آموز به دوره های مختلف آموزش و تعمیم این آموزش به سراسر زندگی ، مشکلات اداری و مالی فراوانی را موجب شده و بر کیفیت آموزش تاثیر منفی گذاشته است ؛ چرا که نظارت های سابق جوابگوی چالش های امروزی نیست و ضروری است که تضمین های جدیدی درباره کیفیت آموزش ارائه شود. برای مثال ، ارزشیابی از شیوه های جدید ارائه مطالب ( ارائه الکترونیکی ) و یا ارزشیابی یادگیری در موقعیت های طبیعی در نظام سنتی دیده نشده است. بنابراین ، سوالات جدیدی در مقابل آموزش و پرورش قرار گرفته که پاسخگویی به آن ها با توجه به صرف به ابعاد کمی آموزش امکان پذیر نبوده و ضروری است گه با ایجاد یک نظام جامع « تضمین کیفیت » در جهت بهبود این آموزش و انطباق آن با شرایط جهانی ، گام های اساسی برداشته شود. بعضی از این سوالات جدید عبارتند از :

1.فعالیت های آموزش و پرورش مدارس ما تا چه اندازه از لحاظ کیفی قابل اطمینان است ؟

2.دستیابی به رسالت ها و اهداف آموزشی ما چگونه پیگیری می شود و آیا واقعاً به این رسالت ها و اهداف دستیابی شده است ؟

3.آیا برنامه های آموزشی در کلیه سطوح از حداقل استاندارد لازم برخوردار است ؟

4.موسسات آموزشی ما تا چه اندازه « پاسخگوی » والدین ، کارفرمایان و مسئولان رسمی دولت هستند ؟

از این رو اولاً مفهوم « کیفیت در آموزش » و راه های بهبود و ارتقای آن توضیح داده شود. ثانیاً ، نوع موسسات ایجاد شده در جهان در راستا اقداماتی که لازم است در کشورمان در این جهت برداشته شود ، تبیین گردد.

اصطلاح « کیفیت » از لحاظ لغوی به معنی « چگونگی و چونی » است و این اصطلاح برای اولین بار در فعالیت های صنعتی و سپس مدیریتی ، مطرح و موجب ظهور مفاهیمی چون « کیفیت جامع » و « مدیریت کیفیت جامع » شده است. این اصطلاح در طی دو دهه گذشته وارد دانشگاه های منطقه آسیا و اقیانوسیه شده و امروزه در بسیاری از دانشگاه های جهان به صورت « بهبود کیفیت مستمر » مورد استقبال قرار گرفته است ( یی بینگ ، 1998 ).

آموزش و پرورش پایه و متوسطه نیز به تبع تحولات پیش آمده در جهان و ضرورت انطباق این آموزش با نیازهای جدید و نیز طرح مساله « کیفیت در آموزش و پرورش » توسط یونسکو و تاکید این سازمان به آن ، توجه اکثر کشورهای جهان را به خود جلب کرده و کنفرانس برگزار شده در « اینبورگ اسکاتلند » در سال 2004 نیز شروع مناسبی برای توجه به این امر در سطح منطقه و جهان بوده و ضرورت توجه به « امر کیفیت در آموزش » را بیش از پیش آشکار کرده است.